با یک دل غمگین...

با یک د ل غمگین به جهان شادی نیست       تا یک ده ویران بود آبادی نیست

   تا در همه جهان یکی زندان هست            در هیچ کجای عالم آزادی نیست

هجرتی میباید

زندگی بودن نیست

     زندگی ماندن نیست

           از شهامت دور است

                از رشادت عاری است

ای که تو می گویی:

    " آدمی روبه نیست "

           انتخابی باید،انتخابی آگاه

             زانکه دیدن تلخ است

                   و نشستن موحش

                        و هراس از گفتن خود یکی فاجعه است

هجرتی می باید

      تا که با همت آن ماهی کوچک که ز مرداب گریخت

                                                     و به دریا پیوست

       در سحرگاهی پاک که کبوترها را موقع پرواز است

                من و تو نیز از این خواب خوش افیونی

                                                  که سزامان کردند

                            و از این جایگه عافیت ننگینی

                                                  که اسیرش گشتیم       

                                                                  و از این خودجوشی و دم غنیمت دانی

ناگهان برخیزیم، هجرتی بنماییم، جهشی برگیریم و رهی آغازیم                       

     زانکه ما انسانیم و حقیقت این است که:

       توقف مرگ است ، که توقف ننگ است، که توقف خواری است

              و رکود و سستی شیوه ای حیوانی است

                    و تحرک مرزیست بین انسان گشتن یا که حیوان بودن

  باید از بودن رفت

       باید از ماندن هجرت کرد

                          و شدن را پیوست

هجرتی باید کرد

      به دیاری بس دور

            به دیاری که جدا می شود از پایگه ظلمت 

                                                            نور 

               به دیاری که از این کهنه هدفهای زمینی عاری است

               به دیاری که مهاجرها  را جمله یکسان می بینند 

               به دیاری که یگانه راهش در درون خویش است

                                                     ابتدایش رشد است

                                                                        انتهایش ابدی است

      باید ایثار نمود، باید اخلاص نهاد، باید ایمان آورد.

       تا که روزی من و تو ما گردیم

         و در این هجرت دور

            همه انسان ، همه یکسان ، همه یکسو ، همه یکرو باشیم

                                                               هجرتی می باید

                                                                  هجرتی می باید

                                                                      هجرتی می باید...

چی بگم؟

چی بگم وقتی که آفتاب نمیتابه

وقتی بارون نمی باره

وقتی مرغ زخمی شب رو دیوارای خونه مون میخونه

وقتی دیواری به دستی نمیلرزه

دل سلاخی از این بغض پر از خون نمیترسه

                                               چی بگم؟

زندگی با این همه درد نمی ارزه، نمی ارزه

زندگی با این همه درد نمی ارزه، نمی ارزه

چی بگم وقتی قناری تو بهارم نمیخونه

توی آسمون ابری یه ستاره نمیمونه

وقتی حوضها پره خونه،دستا بسته اس

شعر آزادی رو هیشکی نمیخونه

                                     چی بگم؟

زندگی با این همه درد نمی ارزه، نمی ارزه

زندگی با این همه درد نمی ارزه، نمی ارزه